Chapter 4 - Dan is dit..?
Submitted October 20, 2007 Updated October 30, 2007 Status Complete | Herrineringen komen terug en het verleden komt dichterbij, zijn hun iets goeds of slechts? Wie komt erachter en wie zal het stoppen? Of zullen zij het zelf tegenhouden? Vragen worden hier beantwoord. Seizoen 1!
Category:
Anime/Manga » Yu-Gi-Oh! series » Groups/Couples |
Chapter 4 - Dan is dit..?
Chapter 4 - Dan is dit..?
~Then This is..?~
“Nu is het zeker! Het is zeker weten zeker! Zo zeker als wat!”
Zei ik zenuwachtig terwijl ik mijn spullen aan het inpakken was. Het was 5 uur s’ochtends en het enige wat je hoorde waren vogels en mijn onnozele gewauwel. Mijn gevoel zegt in ieder geval dat het tijd is om weg te gaan. Nog even ben ik naar alle kamers gegaan om ze in mijn herinneringen op te slaan. Vervolgens heb ik ook een brief achtergelaten bij mijn moeder zodat ze zeker weet dat er niks aan de hand is en dat ik weet wat ik doe.
Waarneer dat vervolgens was gedaan ging ik naar buiten samen met mijn rugzak. Vervolgens ben ik naar het park gegaan om nog even verder te slapen. Want nu om dit tijd stip is toch nog niemand wakker. Toen de zon doorkwam werd ik langzaam weer wakker. Het is acht uur. Hopelijk zijn de winkels al open. Ik ging snel naar de gameshop van Solomon maar voordat ik het hoekje omging, keek ik nog even goed om of Yugi thuis was. Met muizenstappen zo zacht mogelijk liep ik de gameshop binnen.
“Hallo? Is daar iemand?”
“Ey Meru!” zei Solomon. Hij herkende me gelukkig nog.
“Meneer Solomon mag ik u wat vragen?”
“Tuurlijk! Vraag maar.”
“Ik weet dat het verboden is maar..Zou ik hier een tijd mogen werken..? Ik ben weggelopen van huis zonder geld dus héél erg alsjebliefd!”
De man zat even aan zijn kin en keek schuin uit het raam, maar waarneer hij weer terug keek en mijn puppy ogen zag betrok zijn getwijfelde gezicht.
“Nou goed dan, je mag bij Yugi op de kamer slapen als dat nodig is of in de woonkamer. Maar beloof me dat als je weer vertrekt dat je voorzichtig bent!”
“Dank u wel Solomon!” En ik besprong de oude man waardoor zijn bandana afviel.
“Alleen 1 ding Solomon..Is er niet ergens een plaats in huis waardoor Yugi mij niet op zal merken?”
“Euhm..Ja de kelder maar dan moet je wel tegen spinnen kunnen natuurlijk”
“Ik slaap daar wel meneer. Ik heb daar niks op tegen!”
En zo ging ik werken bij de gameshop. Het was gelukkig niet al te veel werk ook al zat mijn verlegenheid vaak wel in de weg. Gelukkig vonden de meeste klanten het wel grappig. Maar ook sommige jongeren werden pissig op me, gelukkig hielp Solomon mij als de jongens alleen kwamen om mij te gallen. Na een week daar werken had Yugi mij nog steeds niet opgemerkt..Naja dat dacht ik teminste.
“Opa ik ben thuis!..Oh wacht , hey Meru hoe bevald het werken?” Vroeg de jongen met nieuwsgierige grote ogen. Maar voordat ik daar zelfs antwoord op kon geven. hoorden ik de bel in de deurmat alweer vier keer gaan. Waarneer ik de laatste persoon zag die binnenkwam dook ik snel achter de balie.
“Yug is dit dat meisje waar je het over had? Is ze niet erg jong om hier te werken?”
“Ja Joey maar ze doet het onwijs goed en ze heeft haar huis verlaten, dus tot ze iets anders weet blijft ze hier.”
Wat vernederend dat ze het zo over mij hebben. Terwijl dat nog niet eens het enige was. Terwijl ik daar weggedoken zat keek ik een keer om.
“Huh,Waar is..?”
“Boe!” Zei de andere Yugi ineens die al die tijd al naast me zat.
“Gaat het een beetje? Wist niet dat ik je zo hard heb laten schrikken. Je bent zelfs helemaal rood van mijn actie, ben je buiten adem geweest?”
Yami bleef door praten terwijl ik alleen maar zat te hopen dat hij weg ging voordat hij erachter kwam..
“Yugi? Kan je vragen aan je opa of ik haar zou mogen lenen tot morgen?”
“Zal het doen Yami, ben zo terug.”
Wat zou hij met mij moeten dacht ik bij mezelf. Ondertussen werd ik ook nog flink bekeken door Tea. En niet bepaald aardig bedoeld.
“Opa vind het goed zolang Meru het maar ook goed vindt.”
“En wat denk je Meru? Dan zal ik het goed maken met je!” zei Yami glimlachend.
“Euhm..Oké.” Zei ik voorzichtig met mijn handen nog voor mijn gezicht.
Zo ging ik dan mee met Yami. Aan de ene kant best eng, maar aan de andere kant kon ik niet wachten. Want toch is het de jongen die mijn leven zonder dat hij het weet heeft veranderd, voorgoed.
“Nu is het zeker! Het is zeker weten zeker! Zo zeker als wat!”
Zei ik zenuwachtig terwijl ik mijn spullen aan het inpakken was. Het was 5 uur s’ochtends en het enige wat je hoorde waren vogels en mijn onnozele gewauwel. Mijn gevoel zegt in ieder geval dat het tijd is om weg te gaan. Nog even ben ik naar alle kamers gegaan om ze in mijn herinneringen op te slaan. Vervolgens heb ik ook een brief achtergelaten bij mijn moeder zodat ze zeker weet dat er niks aan de hand is en dat ik weet wat ik doe.
Waarneer dat vervolgens was gedaan ging ik naar buiten samen met mijn rugzak. Vervolgens ben ik naar het park gegaan om nog even verder te slapen. Want nu om dit tijd stip is toch nog niemand wakker. Toen de zon doorkwam werd ik langzaam weer wakker. Het is acht uur. Hopelijk zijn de winkels al open. Ik ging snel naar de gameshop van Solomon maar voordat ik het hoekje omging, keek ik nog even goed om of Yugi thuis was. Met muizenstappen zo zacht mogelijk liep ik de gameshop binnen.
“Hallo? Is daar iemand?”
“Ey Meru!” zei Solomon. Hij herkende me gelukkig nog.
“Meneer Solomon mag ik u wat vragen?”
“Tuurlijk! Vraag maar.”
“Ik weet dat het verboden is maar..Zou ik hier een tijd mogen werken..? Ik ben weggelopen van huis zonder geld dus héél erg alsjebliefd!”
De man zat even aan zijn kin en keek schuin uit het raam, maar waarneer hij weer terug keek en mijn puppy ogen zag betrok zijn getwijfelde gezicht.
“Nou goed dan, je mag bij Yugi op de kamer slapen als dat nodig is of in de woonkamer. Maar beloof me dat als je weer vertrekt dat je voorzichtig bent!”
“Dank u wel Solomon!” En ik besprong de oude man waardoor zijn bandana afviel.
“Alleen 1 ding Solomon..Is er niet ergens een plaats in huis waardoor Yugi mij niet op zal merken?”
“Euhm..Ja de kelder maar dan moet je wel tegen spinnen kunnen natuurlijk”
“Ik slaap daar wel meneer. Ik heb daar niks op tegen!”
En zo ging ik werken bij de gameshop. Het was gelukkig niet al te veel werk ook al zat mijn verlegenheid vaak wel in de weg. Gelukkig vonden de meeste klanten het wel grappig. Maar ook sommige jongeren werden pissig op me, gelukkig hielp Solomon mij als de jongens alleen kwamen om mij te gallen. Na een week daar werken had Yugi mij nog steeds niet opgemerkt..Naja dat dacht ik teminste.
“Opa ik ben thuis!..Oh wacht , hey Meru hoe bevald het werken?” Vroeg de jongen met nieuwsgierige grote ogen. Maar voordat ik daar zelfs antwoord op kon geven. hoorden ik de bel in de deurmat alweer vier keer gaan. Waarneer ik de laatste persoon zag die binnenkwam dook ik snel achter de balie.
“Yug is dit dat meisje waar je het over had? Is ze niet erg jong om hier te werken?”
“Ja Joey maar ze doet het onwijs goed en ze heeft haar huis verlaten, dus tot ze iets anders weet blijft ze hier.”
Wat vernederend dat ze het zo over mij hebben. Terwijl dat nog niet eens het enige was. Terwijl ik daar weggedoken zat keek ik een keer om.
“Huh,Waar is..?”
“Boe!” Zei de andere Yugi ineens die al die tijd al naast me zat.
“Gaat het een beetje? Wist niet dat ik je zo hard heb laten schrikken. Je bent zelfs helemaal rood van mijn actie, ben je buiten adem geweest?”
Yami bleef door praten terwijl ik alleen maar zat te hopen dat hij weg ging voordat hij erachter kwam..
“Yugi? Kan je vragen aan je opa of ik haar zou mogen lenen tot morgen?”
“Zal het doen Yami, ben zo terug.”
Wat zou hij met mij moeten dacht ik bij mezelf. Ondertussen werd ik ook nog flink bekeken door Tea. En niet bepaald aardig bedoeld.
“Opa vind het goed zolang Meru het maar ook goed vindt.”
“En wat denk je Meru? Dan zal ik het goed maken met je!” zei Yami glimlachend.
“Euhm..Oké.” Zei ik voorzichtig met mijn handen nog voor mijn gezicht.
Zo ging ik dan mee met Yami. Aan de ene kant best eng, maar aan de andere kant kon ik niet wachten. Want toch is het de jongen die mijn leven zonder dat hij het weet heeft veranderd, voorgoed.
Comments
You are not authorized to comment here. Your must be registered and logged in to comment