Username   Password  
Remember   Register   |   Forgot your password?

Chapter 19 - Een drukke ontmoeting te gaan

Herrineringen komen terug en het verleden komt dichterbij, zijn hun iets goeds of slechts? Wie komt erachter en wie zal het stoppen? Of zullen zij het zelf tegenhouden? Vragen worden hier beantwoord. Seizoen 1!

Chapter 19 - Een drukke ontmoeting te gaan

Chapter 19 - Een drukke ontmoeting te gaan
~A hyper meeting to go~

“Gaat het, Atem?” Vroeg ik kalm. Maar voordat hij kon antwoorden sprong er een meisje boven op hem.

“Hé prins! Lang niet gezien.” En ze ging van hem af.

“Heeft U gehuild?” Vroeg ze vervolgens.

“Nee hoor Mana, maar ik moet nu weg. Kom je Meru?” Toen we eenmaal een stuk verder weg van haar waren vroeg ik fluisterend aan Atem.

“Wie was dat meisje?” Ik hoopte in ieder geval dat het niet een oud vriendinnetje was.

“Dat was Mana, zij is de dark magician girl.” Meer zei hij niet over haar. Was het misschien om dat het zijn ex is ? Ik vroeg er maar niet verder naar, toch wist ik niet of ik het altijd met rust kon laten.

“Meru, kan je mijn hand vast houden.” Voordat ik zijn hand kon pakken, greep hij de mijne al haastig. En voor dat ik het door had waren we weer terug in de normale tijd.

“Ik had niet verwacht, dat we daar terecht zouden komen. Maar ik heb al een beter idee wat we kunnen doen.” Het was ondertussen ook al avond geworden dus gingen we terug naar het hotel. Ik had alleen wel nog een rot gevoel over wat er was gebeurd, het liefste wilde ik er ook met Atem over praten. Maar hij leek nou niet bepaald in de stemming daarvoor.

Waarneer we bij het hotel waren ging ik als eerst naar boven, Atem had zich bij de reis naar het hotel al omgekleed en ging alvast eten bestellen.

“En nou heb ik je!” En de persoon die dat zei duwden mij meteen in de kleding kast, gelukkig zat er een slot op waar ik door heen kon kijken, het slechte nieuws was dat zij me dus in de kast daarmee kon opsluiten. Op dat moment kwam Atem binnen.

“Ik heb maar gewoon wat van de kaart besteld wat er oké uitzag, vind je toch niet erg he Meru?”

“Oh nee, natuurlijk niet.” Melu glimlachte, maar op dat moment slingerde ze Atem het bed op.

“Zo, waar waren we..?”

“Grapje zeker?” Zei Atem vervolgens op een spottende toon. Melu pikte dat meteen niet en deed toen iets, waardoor mijn hart nog iedere keer breekt.

Ik kon mijn tranen op dat moment niet stoppen, het piepen ging ook ineens vanzelf. Hoe kon zoveel op één dag gebeuren?

Atem duwde zich snel van Melu af en realiseerde meteen dat ik het niet was, helaas was het al te laat.

Comments

Comments (0)

You are not authorized to comment here. Your must be registered and logged in to comment