Chapter 10 - Hoofdstuk 10 De baby

Hoofdstuk 10 De baby

Kaya en haar moeder hebben een rommelkamer helemaal leeggemaakt en schoongemaakt. Sven moest vandaag behang gaan uitzoeken met Boris en Kaya en haar moeder gaan meubeltjes halen. Kaya’s moeder wil alles betalen voor de babykamer. Als Sven en Boris de winkel ingaan loopt Boris gelijk naar het blauwe gedeelte. “Sven kom eens hier”zegt hij. “Ik denk dat het een jongetje gaat worden dus ik dacht deze kleur is wel mooi”. Hij houdt een zacht blauw kleurtje omhoog “En wat als het een meisje is?” vraagt Sven. Het maakt hem eigenlijk helemaal niet uit wat het wordt. Sven loopt naar de wat warmere kleuren. Hij pakt heel zacht geel en houd hem omhoog “Boris dit is perfect” Boris komt er al aangelopen. “Geel is perfect voor een jongen en voor een meisje” zegt hij en lacht. Ze hebben uitgerekend dat ze ongeveer 11 rollen nodig hebben. Ze lopen naar de kassa en rekenen af. Als ze de winkel uitstappen staan Kaya en haar moeder met allerlei folders bij de auto. “We konden niet kiezen dus nou moet jij ons maar helpen” vertelt ze. Als ze ziet dat Sven licht geel behang heeft gekocht vind ze die kleur prachtig. Als ze thuis zijn gaan Sven en Kaya de folders doorbladeren en hopen een leuk bedje en commode te vinden. Sven ziet een hele mooie en laat die aan Kaya zien. Het is een wit bedje met een licht geel gordijntje er boven. Als Kaya tegen haar moeder vertelt dat ze dit bedje willen hebben reageert Chloe er heel vrolijk op. Ze vind het zelf ook een beeldig bedje. Chloe belt meteen om het te bestellen. Nog 3 weekjes denkt Kaya dan ben je bij me en ze wrijft over haar buik. Een week later als Sven en Kaya de kamer binnenkomen van Sven’s moeder zien ze dat Sven’s moeder aan het inpakken is. Ze gaat morgen weg uit het ziekenhuis. Ze moet wel naar een psychiatrische inrichting. Daar moet ze dan een half jaar blijven om weer helemaal tot zichzelf te komen. De vorige keer ging de therapie heel goed maar hielp dus niet echt. Kaya voelt de laatste paar dagen de baby heel veel schoppen hij wilt er echt uit denkt ze maar. Sven vindt het anders die vindt het wonderlijk hoe het baby’tje zich ontwikkelt heeft de laatste paar maanden en dat het nu af en toe schopt vindt hij helemaal geweldig. Ineens voelt Kaya een klein kramp in haar buik en de baby is ineens heel rustig. Kaya voelt zich ineens niet goed worden. Na een uur als Kaya aan het praten is met Sven’s moeder over het nieuwe bedje dat ze hebben uitgekozen voelt Kaya de kramp weer. Dit keer kijkt ze Sven aan die meteen merkt dat iets haar dwars zit. “Kaya wat is er?” vraagt hij als hij ziet dat Kaya haar dikke buik vast pak. “Sven ik weet het niet maar ik kreeg net een soort buikkramp en een uur geleden ook al”. Sven kijkt Kaya serieus aan en dan kijkt hij naar z’n moeder. “Kaya” zegt ze “Ik denk dat je gaat beginnen”.
Kaya is nog steeds geschrokken. “Maar maar maar” is het enige wat ze kan uitbrengen. “Rustig aan meisje” probeert Sven’s moeder haar gerust te stellen. “Sven” vraagt ze “Ga eens vragen of ze niet een bed hier op de kamer mag gebruiken om te gaan liggen”. Sven knikt alleen en rent naar de balie. Hij komt terug met een arts. “Zo” zegt deze “dus je gaat beginnen, van mij mag je bij de toekomstige oma op de kamer blijven totdat we je naar de verloskamer brengen”. Vertelt hij en loopt weer weg. Kaya gaat op het bed tegenover Sven’s moeder liggen. Sven heeft ondertussen haar koffer gehaald die haar moeder gauw heeft ingepakt toen Sven het grote nieuws kwam vertellen. De arts komt om het halfuur even kijken hoe het gaat. De arts is nog maar een paar minuten weg of Kaya heeft het gevoel alsof ze moet plassen. “Ik moet even plassen hoor”zegt ze met een lacherige stem. Als ze op de w.c.pot zit lijkt het wel alsof ze een emmer water uit plast. Als ze klaar is gaat ze weer op bed liggen. De weeën worden nu met de minuut sterker. Sven houdt op advies van z’n moeder de tijd die tussen Kaya’s weeën in zit bij. Sven’s moeder gaat de arts zoeken ze vindt dat het allemaal heel snel gaat. Kaya ligt al 4 uur op het bed. Haar weeën voelen aan alsof er vuur door haar buik gaat. Als de arts binnenkomt met Sven’s moeder op de achtergrond krijgt Kaya weer een wee. De arts gaat meten hoeveel uitsluiting ze heeft en dat blijkt 10 cm te zijn. “Goed”zegt de arts “Je mag mee naar boven Kaya je mag zometeen beginnen met persen”. Kaya kijkt Sven aan die heel gespannen is. “Je mag je hele gevolg meenemen hoor” zegt de arts met een lach op z’n gezicht. Terwijl ze naar boven gaan in de lift voelt Kaya weer een wee komen. Ze pakt Sven’s hand vast en knijpt erin. Als ze bij de verloskamers zijn worden Sven, z’n moeder en Chloe verzocht om zich om te kleden. Als Sven de verloskamer binnenkomt herkent Kaya hem bijna niet meer. Er worden een hoop kussens achter Kaya’s rug gepropt zodat ze goed en lekker kan liggen. Ook krijgt Kaya een ruggenprik want de pijn van de weeën wordt nu wel heel erg pijnlijk.
“Okeej Kaya” zegt de arts “Je mag gaan persen , duw met al je kracht je kindje naar buiten.” Kaya knikt en begint te persen en pakt Sven’s hand vast en knijpt er zo hard mogelijk in. “Sven kijk eens” zegt de arts “Je kan het hoofdje al goed zien”. Sven kijkt en ziet een bloederig hoofdje dat er bijna uit is. “Kaya nog een paar keer en dan zijn we klaar kom op”. Kaya moet al haar kracht bij elkaar sprokkelen om de laatste keer te persen want ze is doodmoe. Ineens hoort ze een baby’tje huilen. “Een meisje” zegt een verpleegster en wikkelt haar in een doek en neemt haar even mee voor onderzoek. Sven kijkt Kaya blij aan. Als ze het kindje terug krijgen kan hun geluk niet op.
Ze kan de glinstering in z’n ogen zien. “Kaya een meisje”zegt hij blij. “Hoe zullen we haar noemen?” vraagt Kaya “Lana” zegt Sven. Kaya lacht en Sven geeft haar een kus op haar mond. Kaya krijgt haar kindje in haar armen. Op de achtergrond hoort Sven de nieuwe oma’s snikken en hij gebaart dat ze dichtbij mogen komen. “Oow wat een schatje”zegt Chloe door haar tranen heen. “Ze heeft het neusje van Sven en de ogen van Kaya” zegt Sven’s moeder. Als Kaya naar de kraamafdeling wordt gebracht beseft ze pas echt dat het meisje Lana echt van haar en Sven is. Dat ze een moeder is en ze begint te huilen. Sven slaat een arm om haar heen en geeft Lana een kusje op haar voorhoofd. Lana kijkt Sven een paar seconden in z’n ogen aan en valt dan in slaap. De volgende dag krijgen Kaya en Lana allemaal familie bezoek. Ze vinden Lana allemaal een schatje. Kaya heeft haar vanmorgen voor het 1st borstvoeding geven. Ze vond het 1st heel raar maar na een paar minuten voelde ze er niks meer van. Sven zit als een trotse papa naast haar in een stoel. Sven’s oma komt de kamer binnengelopen met opa op de achtergrond. Z’n oma feliciteert hem als 1ste met de baby loopt dan naar Kaya die Lana in haar armen heeft. Ze geeft Kaya een paar kussen op haar wangen en pakt dan de baby uit haar armen en loopt er wiegend een rondje mee. “Ze is echt een schatje, ze lijkt echt op jullie allebei”. Ze zegt tegen opa dat hij moet gaan zitten en legt dan Lana in opa’s handen. Hij weet niet zo goed hoe hij Lana moet vasthouden dus Sven helpt hem even. Als hij haar eindelijk goed vast heeft bekijk hij haar aan alle kanten en vindt het een lekker rustig kindje. Dat is Lana ook ze heeft haar 1ste nacht bij Kaya in bed goed doorgestaan. Kaya heeft een lange tijd liggen kijken naar het wondertje naast haar.

You are not authorized to comment here. Your must be registered and logged in to comment