Chapter 1 - Welterusten Artika

Welterusten Artika.



Gezworen geen dood meer te zaaien,

ging jij verder zonder mij.

Ik zal van je houden, maar je vermoorden,

is wat jij zei.

Geshockeerd,

accepteerde ik deze manier van bij jou zijn.

We combineren zo socialisme, liefde en pijn.

Nooit geweten wanneer je naar me toe was gekomen,

met het mes dat mij leven mijn zou hebben ontnomen.

Artika is in mijn liefdes lessen geschreven,

doch was het laatste glas wijn met bibberende handen geheven.

Toosten op het wiegelied van deze nacht,

had ik toch maar op jou gewacht.



Welterusten Artika…

You are not authorized to comment here. Your must be registered and logged in to comment